«Զանգեզուրի միջանցքից» շահող առաջին երկրները կլինեն Թուրքիան, Ադրբեջանը և Հայաստանը։ Այնուամենայնիվ, հաշվի առնելով այն շրջանները, որոնք կկապի միջանցքը, պարզ է դառնում, որ այս նախագծին ուշադրությամբ հետևում են Իրանում, Ռուսաստանում, Չինաստանում և նույնիսկ Եվրոպայում։ Այս մասին APA-ին ասել է թուրք քաղաքագետ, սոցիոլոգ, պատմաբան Իսմայիլ Օզը։
Նրա խոսքով, «Զանգեզուրի միջանցքը» կունենա միջազգային միջանցքի կարգավիճակ. «Միջանցքը, որը կապահովի շատ կարևոր հաղորդակցություններ, ինչպիսիք են երկաթուղիները և մայրուղիները, շատ կարևոր է Թուրքիայի համար թյուրքական աշխարհի հետ, մասնավորապես՝ Ադրբեջանի հետ կապերի զարգացման համար։ Ադրբեջանի համար առանձնահատուկ նշանակություն ունի երկիրը տարանցիկ հանգույցի վերածելը։ Չինաստանից Եվրոպա երթուղին բազմաթիվ երթուղիներ կստեղծի նաև Բաքու-Թբիլիսի-Կարսով»:
Փորձագետը նշեց, որ, ըստ երևույթին, «այդ նախագծով հետաքրքրված է նաև Հայաստանի ղեկավարությունը»: «Այնուամենայնիվ, պետք է հաշվի առնել այն հանգամանքը, որ Հայաստանի ընդդիմությունը դեռևս չի ճանաչում այս իրողությունը։ Սակայն այս միջանցքի բացումը հաստատվում է եռակողմ հայտարարության 9-րդ կետով։ Սա, անկասկած, երկարաժամկետ հեռանկարում կծառայի Հայաստանի շահերին։ Կարծում եմ՝ միջանցքի բացմամբ մտահոգ երկրներից մեկը Իրանն է։ Սիրիայում տեղի ունեցած վերջին իրադարձություններից հետո Իրանը կփորձի էլ ավելի խոչընդոտել այս նախագծին, որին արդեն իսկ դրական չի վերաբերվում։ Հնարավոր է, որ հենց այստեղ էլ Իրանը ցանկանա փոխհատուցել Սիրիայում կրած կորուստները։ Այս համատեքստում տարածաշրջանում Թուրքիայի և Ադրբեջանի ազդեցության հետագա աճի կանխումը կդառնա Իրանի առաջնահերթ քաղաքական դիրքորոշումը»։
Իսմայիլ Օզը հավելեց, որ Ռուսաստանը, որը պատասխանատու է միջանցքի անվտանգության ապահովման համար, նույնպես դեմ է Հայաստանի իշխանությունների քաղաքականությանը. «Այս տեսանկյունից շատ կարևոր են նաև Ռուսաստանի սերտ հարաբերությունները Թուրքիայի հետ։ Ուկրաինական պատերազմի պատճառով ծանր իրավիճակում հայտնված Ռուսաստանի համար դեպի Արևմուտք դարպաս հանդիսացող Թուրքիան անժխտելի նշանակություն ունի տարբեր ուղիներով դեպի Արևելք և Ասիա մուտք գործելու համար։
Եթե այս միջանցքին նայենք Թյուրքական պետությունների կազմակերպության (OTG) տեսանկյունից, ապա դրա նշանակությունը բոլորովին այլ հարթություն է ստանում։ Շատ առումներով կամուրջներ կառուցելը, հատկապես տնտեսական, քաղաքական և մշակութային ոլորտներում, կստեղծի հզորության զգալի աճ։ Այս գործոնը կրկին կսկսի անհանգստացնել տարածաշրջանի և Եվրոպայի որոշ երկրների։ Նույնիսկ Ռուսաստանը երկարաժամկետ հեռանկարում կարող է որոշակի մտահոգություններ ունենալ: Սակայն այս միջանցքը, որն իրականացվելու է Թուրքիայի և Ադրբեջանի նախաձեռնության հիման վրա, կլինի երկու երկրների բարի մտադրությունների արդյունքը։
«Զանգեզուրի միջանցքը» կլինի մի միջանցք, որից կշահեն նույնիսկ նրանք, որոնք մտահոգ են դրա բացմամբ, կավելացնի տարածաշրջանի բարգավաճումը և կամրապնդի եղբայրությունը։ Չնայած իմպերիալիստների դիրքորոշումներին՝ «Զանգեզուրի միջանցքը» դառնալու է առաջին հերթին եղբայրության ու համերաշխության կամուրջ»։
Ահա թե ինչպես, այդ թվում՝ Հայաստանի անունից, թուրք փորձագետը «իրականացրեց» միջանցքի նախագիծը Հայաստանի Հանրապետության ինքնիշխան տարածքով։